Een non-profitorganisatie , ook wel non-profitorganisatie [1] (van het Engelse profit , wat "profit" betekent) of non-profitorganisatie genoemd , is een organisatie die bij wet niet bedoeld is voor het realiseren van winst en de gegenereerde winst volledig herinvesteert voor zijn eigen organisatorische doeleinden.
Geschiedenis
De structuur van non-profitorganisaties ontstond in de tweede helft van de twintigste eeuw , voornamelijk in de economisch meer geavanceerde landen, ondersteund door de toegenomen maatschappelijke aandacht voor solidariteitsactiviteiten , de verbetering van de algemene economische omstandigheden en de verspreiding van de massamedia . , die de kennis van bepaalde situaties van economische, gezondheids-, sociale en politieke problemen hebben vergemakkelijkt.
Tegelijkertijd werden vrijwillige verenigingen van mensen geboren , bewogen door de perceptie van de ontoereikendheid van de reactie van de meer ontwikkelde staten op economisch niveau op situaties van sociale nood, zowel binnen de staten zelf als daarbuiten, in de minder ontwikkelde staten , en gericht op het oplossen of verzachten van dergelijke situaties.
In dit verband zijn er ook particuliere organisaties opgericht om aan specifieke sociale behoeften te voldoen (bijvoorbeeld verenigingen voor de levering van voedsel en medicijnen of voor de hulp aan mensen die aan zeldzame ziekten lijden ).
Het belang van het fenomeen heeft ertoe geleid dat de rechtsstelsels er kennis van hebben genomen en belastingvoordelen hebben voorbereid voor deze activiteiten.
In de wet is het probleem dat door de doctrine wordt aangepakt, gecentreerd rond de juiste definitie van de non-profitorganisatie .
Beschrijving
Non-profitorganisaties keren geen winst [2] uit aan leden , die in plaats daarvan bedoeld zijn voor derden; deze organisaties hebben een commerciële activiteit die uitsluitend tot sociale doeleinden beperkt is en onderscheiden zich dus van coöperaties en verenigingen , waarbij een rechtmatig indirect persoonlijk belang van de leden bestaat .
Om de kenmerken van een non-profitorganisatie te definiëren , maakt Giulio Marcon gebruik van een specifieke studie uit 1999 van het Centre for Civil Society Studies van de Johns Hopkins University in Baltimore, waaraan hij nog twee kenmerken toevoegt: [3]
- formeel worden opgericht;
- een particulier karakter hebben, gescheiden van het openbare ;
- zelfbestuur zijn zonder enige externe controle;
- geen winst uit te keren onder haar leden;
- een aanzienlijke aanwezigheid van vrijwilligers hebben;
- niet - confessioneel en onpartijdig zijn ;
- een maatschappelijk nut hebben;
- een democratische structuur hebben .
Wetgeving
Non-profitorganisaties verschillen in hun structuur naar type en juridische status .
In de wereld
In Italië
De Italiaanse wetgeving heeft vijf soorten particuliere organisaties gereguleerd die zonder economische doeleinden met solidariteitsdoeleinden opereren:
- niet- gouvernementele organisaties ; [4]
- vrijwilligersorganisaties ; _ [5]
- sociale coöperaties ; [6]
- voormalige bankstichtingen ; [7] ;
- verenigingen voor sociale promotie . [8]
Met het wetsbesluit n. 117 van 3 juli 2017, de hele Code voor de derde sector richt zich op de figuur van entiteiten in de derde sector (ETS), die ook andere soorten bestaande organisaties omvat:
Vrijwillige Organisatie (ODV)
Volgens artikelen 2-3 van de wet n. 266 van 11 augustus 1991, bedoelen we met vrijwilligersorganisaties elke vrijelijk opgerichte instantie die gebruik maakt van de vrijwilligersactiviteit die moet worden begrepen als die welke op een persoonlijke, spontane en vrije manier wordt geleverd, door middel van de organisatie waarvan de vrijwilliger deel uitmaakt, zonder winst, zelfs indirect en uitsluitend voor solidariteitsdoeleinden .
Deze georganiseerde dimensie kreeg vanaf de jaren zeventig vorm , maar het belang ervan is vooral in het laatste decennium toegenomen; als we kijken naar de anciënniteit van de vrijwilligersorganisaties die in het gebied aanwezig zijn, kunnen we zien hoe de meeste van hen recentelijk zijn opgericht (tweejaarlijks rapport over vrijwilligerswerk, 2005): van de meer dan 21.000 (21.021 in 2005) verenigingen die in Italië, 61% is geboren na 1999.
Naast dit groeiende belang is er in de loop van de tijd ook een volwassenwording van de organisaties zelf geweest. Een voorbeeld van deze evolutie zijn de profielen van de aangeboden diensten: naast die van meer klassieke hulpwaarde, zijn er nu praktijken van preventie en sociale promotie, met als doel niet alleen het symptoom te behandelen, maar ook de oorzaken weg te nemen die marginalisatie en degradatie van individuen.
Het wetsbesluit n. 117 van 3 juli 2017 van de Code voor de derde sector (CTS), voorziet in de reorganisatie en organische herziening van de bijzondere regelgeving en andere bepalingen die van kracht zijn met betrekking tot entiteiten van de derde sector (ETS) .
De CTS door het grootste deel van de wet n in te trekken. 266/1991, introduceerde een nieuwe definitie van ODV; het eerste lid van artikel 32 bepaalt dat de ODV ETS is, opgericht in de vorm van een al dan niet erkende vereniging door een aantal van niet minder dan zeven natuurlijke personen of drie vrijwilligersorganisaties, voornamelijk om ten gunste van derden een of meer activiteiten van algemeen belang als bedoeld in artikel 5, waarbij voornamelijk gebruik wordt gemaakt van geassocieerde vrijwilligers.
Vereniging voor Sociale Promotie (APS)
Verenigingen voor sociale promotie kunnen worden gedefinieerd als organisaties waarin individuen samenwerken om een gemeenschappelijk doel na te streven dat niet van commerciële aard is. Hun "sociale" waarde vloeit voort uit het feit dat ze niet vergelijkbaar zijn met die verenigingen die tot doel hebben de exclusieve bescherming van de economische belangen van de leden (zoals bijvoorbeeld het geval is voor vakbonds-, partij- of categorieverenigingen).
De kenmerken en de rol van verenigingen voor sociale promotie liggen zeer dicht bij die van vrijwilligersorganisaties, de verschillen liggen in de mogelijkheid om hun leden te belonen en in de mutualistische waarde van de diensten, ook al lijdt het geen twijfel dat de verenigingen vandaag niet beperkt tot de loutere bevrediging van de belangen en behoeften van de leden, maar hebben een sterke sociale openheid ontwikkeld door participatie en actieve solidariteit te bevorderen.
sociale coöperatie
In Italië zijn er .363 sociale coöperaties: .345 van type A, .419 van type B, 315 van gemengd type (A + B), 284 zijn tenslotte de consortia (Istat, Enquête over sociale coöperaties, 2006); ze kunnen (of worden) gedefinieerd door art. 1 van de wet n. 381 van 8 november 1991 "coöperaties met als doel het algemeen streven van de gemeenschap naar menselijke bevordering en de sociale integratie van burgers". Er zijn vier soorten coöperaties: coöperaties van het type A die activiteiten uitvoeren die gericht zijn op het aanbieden van sociale gezondheids- en onderwijsdiensten, coöperaties van het type B die stageactiviteiten bieden aan kansarmen, gemengde coöperaties die typische activiteiten uitvoeren van coöperaties van het type A, zowel type B als tenslotte de sociale consortia, Aan de oorsprong van deze organisatievorm ligt de overtuiging dat solidariteitsactiviteit ook kan worden bereikt door de vorm van een economische onderneming, waarbij particulier belang en algemeen belang worden gecombineerd. [ zonder bron ]
Grondslag civiel recht en bancaire oorsprong
De ongeveer 6 220 stichtingen die in Italië aanwezig zijn (gegevens 2011) [9]zij vertegenwoordigen een belangrijke speler in het non-profit landschap. Stichtingen zijn non-profit entiteiten met een eigen bron van inkomsten die worden aangewend voor maatschappelijk nuttige doeleinden. In feite vinden stichtingen, in tegenstelling tot verenigingen, hun fundament niet in de leden en in de activiteiten die ze uitvoeren, maar eerder in de mogelijkheid om te profiteren van een patrimonium (dat volgens de wet voldoende moet zijn voor het doel, zelfs als er geen aanwijzingen zijn met betrekking tot cijfers exact) waardoor ze een brede financieringscapaciteit hebben. De stichtingen verdelen hun middelen met een strategie gericht op de keuze van gesprekspartners om de te financieren projecten te evalueren en in het bijzonder de gebieden waarin de stichtingen het meest actief zijn, zijn onderwijs, kunst en cultuur, gezondheid, sociale hulpverlening en onderzoek.
Niet-gouvernementele organisatie (NGO)
De categorie "organisaties zonder winstoogmerk " omvat ook die organisaties die in feite, in het algemeen vanwege bepaalde inspirerende principes of bepaalde methoden of plaatsen van activiteit, onvermijdelijk onderwerpen van politiek belang zijn en die op hun beurt als NGO's worden geclassificeerd, precies wanneer hun werk onafhankelijk van die van de regering van de thuisstaat.
De eerste NGO's die rond de jaren zeventig werden geboren, voerden een activiteit uit ter ondersteuning van de missionaire wereld die aanwezig is in ontwikkelingslanden. Tegenwoordig zijn niet-gouvernementele organisaties georganiseerde uitingen van het maatschappelijk middenveld met zelfs seculiere inspiratie, die zich bezighouden met het bredere front van samenwerking, relaties aangaan met nationale, Europese en internationale instellingen en bijdragen aan de uitwerking van politieke strategieën. De drie belangrijkste coördinatieorganen waartoe de meeste Italiaanse NGO's behorenhet zijn: Vrijwilligers in de wereld - federatie van christelijke organisaties van internationale dienst, die 56 NGO's met christelijke inspiratie verenigt; de Coördinatie van NGO's voor internationale ontwikkelingssamenwerking, die 35 leken NGO's samenbrengt en de Coördinatie van populaire internationale solidariteitsinitiatieven, die 28 christelijk geïnspireerde NGO's heeft.
Non-profit organisatie van maatschappelijk nut (ONLUS)
|
Dit item of gedeelte over het onderwerprecht wordt geacht te zijn gecontroleerd .
|
De discipline van de ONLUS , die in het acroniem duidelijk het naast elkaar bestaan van de non-profit en sociale nutsvereisten aangeeft, blijft daarom goed indicatief voor enkele van de mogelijke interventiegebieden, hoewel in dit kader - het is door velen betoogd - ze zijn heterogeen gelijkgestelde vitale nooddoelen en potentiële vermoeiingsdoelen:
- sociale en sociaal-gezondheidszorg
- gezondheidszorg
- liefdadigheid
- instructie
- opleiding
- amateursport
- bescherming, promotie en verbetering van dingen van artistiek en historisch belang
- bescherming en verbetering van het milieu
- bevordering van cultuur en kunst
- bescherming van burgerrechten
- wetenschappelijk onderzoek van bijzonder maatschappelijk belang
Hoewel het concept van non-profit in het algemeen, in zijn meest directe betekenis, gemakkelijk wordt verwezen naar belangrijke en prijzenswaardige initiatieven van grote diepte, omvat het niettemin elke activiteit met de hierboven geschetste kenmerken, dus zowel met betrekking tot de buurtbowler als verenigingen voor Third Noodsituaties op het gebied van wereldvoedsel ; dit heeft geleid tot ideale uitzonderingen en tot voorstellen voor een strengere toetsing van de juiste toepassing van de discipline, vooral om de noodzakelijke onpartijdigheid van de effectieve begunstigden van dit soort initiatieven te waarborgen, gelet op het potentiële gemak van kwaadwillige interpretatie van de regelgevende tekst.
Sociale onderneming
Sinds de jaren tachtig zijn er steeds meer ondernemers- en organisatievormen ontstaan om sociale doelen na te streven door binnen de concurrerende markt te opereren. De rechtsvorm die aan deze behoeften voldoet, is die van de sociale onderneming, die al die particuliere ondernemingen omvat, inclusief coöperaties , waarin de hoofdactiviteit van het bedrijf stabiel is en als doel heeft de productie en uitwisseling van goederen en diensten van maatschappelijk nut en algemeen interesse. Zo wordt voor het eerst het begrip ondernemerschap onderscheiden van dat van winstoogmerk: het bestaan van ondernemingen met andere doelen dan winst wordt erkend. De toegevoegde waardein vergelijking met een traditionele onderneming is het in de poging om diensten met een hoge relationele inhoud te produceren, in een poging om een "netwerk" te creëren met ervaringen uit de derde sector , in het produceren van positieve externe effecten voor de gemeenschap; fundamenteel zijn de bevordering van lokale ontwikkeling, de garantie van democratie van de organisatie en directe betrokkenheid van werknemers bij het management, het aannemen van waarden zoals sociale rechtvaardigheid, gelijke kansen en het verminderen van ongelijkheden.
De voorschriften van deze entiteiten vervat in wet nr. 118/2005 werd organisch en actueel gemaakt door het wetsdecreet n. 155/2006. De sociale onderneming kan actief zijn in de volgende activiteitsgebieden:
- sociale zekerheid
- gezondheid en sociale gezondheidszorg
- opleiding
- instructie
- milieubescherming
- bescherming van cultureel erfgoed
- universitaire opleiding
- buitenschoolse opleiding
- sociaal toerisme
Voorbeelden voor interventiegebieden
In 1999 ondervroeg ISTAT 221 412 instellingen zonder winstoogmerk, waarvan 55% na de jaren negentig geboren is. De recente oprichting van Italiaanse non-profitorganisaties is toe te schrijven aan de politiek-institutionele crisis, de crisis van de religieuze autoriteiten, het beleid om de overheidsuitgaven in de hand te houden om te voldoen aan de Maastrichtse parameters, en de toename van racistische en discriminerende verschijnselen in het licht van de groeiende immigratie. De totale omzet van de sector bedraagt 36 miljard euro, er zijn 63.000 betaalde krachten in dienst (gelijk aan 3% 3% van het totale personeelsbestand) en meer dan 3 miljoen vrijwilligers.
De meeste non-profitorganisaties in Italië zijn actief op het gebied van cultuur, sport en recreatie en slechts 20% van het totaal houdt zich bezig met het verlenen van diensten (hulpverlening, onderwijs en gezondheid). Welzijnsorganisaties vertegenwoordigen het rijkste deel van de sector in termen van omzet en werkgelegenheid van werknemers. Hieronder worden de meest representatieve organisaties beschreven, ingedeeld naar hun hoofdactiviteit.
Omgeving
De bescherming van het milieu is essentieel voor de levenskwaliteit van huidige en toekomstige generaties en een verhoging van de levenskwaliteit impliceert de groei van het welzijn van de bevolking. Het is om deze reden dat sinds de jaren zeventig internationaal, maar ook in Italië, talrijke verenigingen zijn ontstaan die gevoelig zijn voor milieu- en milieukwesties .
Het World Wide Fund For Nature (WWF) is de grootste milieuvereniging ter wereld, met als doel de natuurlijke omgeving te beschermen en diersoorten te beschermen die met uitsterven worden bedreigd; is al meer dan 40 jaar actief en dankzij de steun van 5 miljoen mensen werkt het samen met lokale gemeenschappen in ongeveer 100 landen. Financieel wordt het ondersteund door burgers, bedrijven en instellingen.
Een van de grootste milieubewegingen ter wereld wordt vertegenwoordigd door Greenpeace ; het is geïnspireerd op de principes van geweldloosheid , is apolitiek en wordt uitsluitend gefinancierd met bijdragen van individuen. De activiteiten van Greenpeace bestaan uit het coördineren van campagneprogramma's en activiteiten en investeren in wetenschappelijk onderzoek en technologische innovatie.
De vereniging Italia Nostra , actief sinds 1955 , heeft bijgedragen tot de verspreiding in het land van de cultuur van het behoud van het stedelijke en landelijke landschap, van de bewegingen, van het ecologische karakter van de stad door middel van culturele vrijwilligersactiviteiten.
Legambiente werd geboren in 1980, erfgenaam van de eerste ecologische kernen en van de anti-nucleaire beweging die zich in de tweede helft van de jaren zeventig in Italië en in de hele westerse wereld ontwikkelde. Een onderscheidend kenmerk van de vereniging is altijd wetenschappelijk milieubewustzijn geweest, de keuze om elk initiatief voor de verdediging van het milieu te baseren op een solide basis van wetenschappelijke gegevens, die het mogelijk hebben gemaakt om de gevechten te begeleiden met de vermelding van concrete alternatieven. , realistisch, werkbaar.
Cultuur en informatie
Sommige organisaties houden zich bezig met sociale promotie en de verspreiding van uitingsvormen zoals muziek , literatuur , theater en kunst . Anderen promoten sport met als doel een samenhangende en collaboratieve lokale identiteit te creëren. Geschiedenis en sociale studies worden ook beschouwd als een algemeen goed dat moet worden verspreid via initiatieven zoals conferenties, publicaties en evenementen voor burgerschap.
Economie
Eerlijke handel
Fairtrade-organisaties streven naar duurzame zelfontplooiingsmogelijkheden voor uitgesloten en achtergestelde gemeenschappen op het zuidelijk halfrond. Het nastreven van deze doelstelling vindt plaats door het gebruik van operationele instrumenten zoals de verkoop van producten in het netwerk van Botteghe del mondo , de groei van het consumentenbewustzijn, geïmplementeerd door adequate informatie, educatie en politieke actie die bestaat uit '' lobbyen bij openbare instellingen en het volgen van campagnes.
De organisaties zijn onderverdeeld in alternatieve handelscentra (ATOS, Alternative Trade Organizations), importerende winkels en winkels over de hele wereld ; de energiecentrales hebben een sterkere coördinerende kracht van de eerlijke en ondersteunende toeleveringsketen , zijnde de schakel tussen de producentenorganisaties op het zuidelijk halfrond en de winkels in de wereld waar de producten op de markt worden gebracht. De grootste importeur wordt vertegenwoordigd door het Ctm Altromercato Consortiumdat is de grootste Italiaanse importeur en de tweede ter wereld met een omzet van 37 miljoen euro en 102 fulltime medewerkers. Hoewel kleiner van formaat, spelen het Alternative Commerce- centrum met bijna € 5 miljoen omzet en het Libero Mondo -centrum met ongeveer 60 medewerkers een belangrijke rol in de fairtradescène en verkopen uitsluitend via het netwerk van Botteghe del mondo. Importeurs hebben commerciële merken ontwikkeld, die vaak ten onrechte worden gecontrasteerd met het merk Transfair , dat in plaats daarvan een certificeringsinstantie isvan fairtradeproducten geboren in 1997 om ervoor te zorgen dat een product voldoet aan de normen die zijn gedefinieerd door FLO (Fairtrade Labelling Organization). De aanwezigheid van het merk IFAT, dat garant staat voor fairtrade-organisaties in plaats van fairtradeproducten, maakt het voor de consument niet gemakkelijk om ze te leren kennen.
De importerende winkels zijn coördinaties van winkels, meestal middelgroot en redelijk gestructureerd, die directe relaties aangaan met de producenten van het zuiden van de wereld, waardoor de doorgang van de importeurs wordt geëlimineerd.
Ten slotte vormen de Botteghe del mondo het verkooppunt voor eerlijke producten, maar ook en vooral een plaats voor bewustmaking, culturele uitwisseling en politieke actie. In Italië zijn er ongeveer 300 en ze behoren tot de World Shops Association opgericht in 1991 .
Ethische financiën
Ethische financiering werd gecreëerd om menselijke en sociaal-ecologische promotieactiviteiten te ondersteunen, het plaatst de persoon en niet het kapitaal in het middelpunt van zijn activiteit, het idee en niet de activa, de rechtvaardige vergoeding van de investering en niet speculatie; dit systeem garandeert krediet aan subjecten die een economisch duurzaam en maatschappelijk belangrijk project hebben, maar die geen financiering krijgen van traditionele bankinstellingen omdat ze geen kapitaalgaranties hebben.
Ethische financiering speelt in op de noodzaak om de financiering te herstellen om haar oorspronkelijke functie van spaargarantie te vervullen, waarbij zuiver speculatief gebruik wordt vermeden.
Van de oprichtende organisaties is de belangrijkste de Ethical Finance Association , actief sinds het einde van de jaren zeventig . Het is een vereniging op het tweede niveau die tot doel heeft de cultuur van ethische financiën te vergroten, een observatorium omvat voor onderzoek en vergelijking tussen de actoren van Italiaanse ethische financiën en marktmonitoringactiviteiten implementeert voor Italiaanse ethische financiële producten.
De belangrijkste kredietinstelling wordt gevormd door de Ethische Bank , een volksbank die op nationaal niveau opereert en kenmerken heeft die een wijdverbreid aandeelhouderschap bevorderen om democratische processen te bevorderen die overeenkomen met "één persoon en één stem".
Het financiële consortium van Etimos verzamelt spaargeld om micro-ondernemerservaringen en microfinancieringsprogramma's in het Zuiden te ondersteunen.
Ten slotte wordt de incasso-activiteit ook voor een groot deel uitgevoerd door Fair Trade-coöperaties, zowel als individuele winkels als als onderdeel van meer gestructureerde systemen zoals de coöperatieve leden van het consortium Ctm altromercato die de verzamelde besparingen gebruiken om projecten in de South of the world (dus het verstrekken van microkrediet aan producenten) of voor de uitbreidings- en/of onderhoudswerken van de winkels zelf.
Deze vormen van deposito's concurreren technisch met kredietinstellingen zoals Banca Etica.
Gezondheid en onderzoek
De gezondheidssector in de non-profitwereld staat op de vierde plaats wat betreft numerieke concentratie, wat overeenkomt met 4,4% (9.676 van 221.412 Istat -gegevens ) van de organisaties die aanwezig zijn op het Italiaanse grondgebied. Anderzijds blijft het op de eerste plaats wat betreft het aantal aangeworven medewerkers (22,8%) en gerealiseerde omzet (18,8% van de totale sectoromzet). Het wordt gekenmerkt door de extreem dimensionale verscheidenheid aan organisaties: grote particuliere verenigingen zoals ANFFAS die gebruik maken van zeer geprofessionaliseerde ziekenhuizen en particuliere gezondheidsstructuren, samen met kleine en talrijke organisaties met een prevalentie van vrijwilligerswerk die gezondheidsdiensten en een relationele dienst aanbieden zoals zorg voor terminaal zieken,ziekenhuis zorg .
De sector onderwijs en onderzoek neemt daarentegen de derde plaats in met 5,3%. Ze heeft enkele vrijwilligers in dienst en is daarom voornamelijk gebaseerd op betaalde activiteiten, en de oorsprong van haar inkomsten is vooral privé (bestaande uit de uitbetaling van de bancaire stichtingen).
De regering heeft onlangs voorgesteld om de 15 openbare ziekenhuis- en behandelingsinstituten [10] om te vormen tot stichtingen zonder winstoogmerk (de Francesco Sforza Polikliniek in Milaan is de eerste ervaring van dit type).
De Telethon Foundation vertegenwoordigt een belangrijke realiteit op het gebied van onderzoek. Haar acties: thema's identificeren en fondsen toewijzen voor onderzoeksprojecten, voor onderzoeksdoctoraatsbeurzen en specialisatiescholen, eigen onderzoekseenheden opzetten, ook in samenwerking met universiteiten, openbare onderzoeksinstellingen. Andere verenigingen van bijzonder belang zijn de Italiaanse Vereniging voor Kankeronderzoek (AIRC), de Italiaanse Stichting voor Kankeronderzoek (FIRC), de Italiaanse Vereniging voor Multiple Sclerose (AISM).
Ontwikkeling
Medewerking
Internationale samenwerking ontstond na de Tweede Wereldoorlog vanuit de overheid met de eerste VN -conferenties (oa Bandug 1955); sinds het einde van de twintigste eeuw wordt het ondersteund en ondersteund dankzij een sterk waardensysteem, door de niet-gouvernementele , de legitieme vertegenwoordiging van het maatschappelijk middenveld .
Overheidssamenwerking heeft betrekking op de overdracht van financiële middelen, technische bijstand, diensten en goederen van een regering of openbaar lichaam van een ontwikkeld land naar een ontwikkelingsland ( DC), terwijl niet-gouvernementele samenwerking meer losstaat van bepaalde politiek-economische belangen en vertegenwoordigt het bevoorrechte kanaal van de verzoeken van het maatschappelijk middenveld. Recent hebben nieuwe associatieve subjecten een vorm van decentrale samenwerking opgezet , die gebaseerd is op direct contact tussen twee gemeenschappen met gemeenschappelijke doelstellingen, en die dus samenwerkt met de traditionele vorm van samenwerking.
In Italië kregen de NGO's die zich bezighouden met samenwerking met ontwikkelingslanden in 1979 erkenning (wet 38 op samenwerking) en, in het bijzonder met de nieuwe hervormingswet (49/87), beleefden ze een periode van numerieke vermenigvuldiging. Vandaag werken 154 NGO's in deze sector, en over het algemeen meer dan 1400 organisaties die zich bezighouden met samenwerking en solidariteit (bron ISTAT ). NGO's zijn voornamelijk gebaseerd op publieke financiering, terwijl 90% van de overige organisaties werkt met vrijwilligers en vormen van zelffinanciering.
De historische internationale organisaties die over de hele wereld actief zijn in ontwikkelingssamenwerkingsprojecten: Save the Children en Oxfam (reeds in 1942 ).
Vrijwilligerswerk
Volgens een ISTAT-enquête uit 2004 zijn er in Italië ongeveer 11 miljoen burgers (22,2% van de inwoners ouder dan 14 jaar) die ten minste eenmaal per jaar aan vrijwilligersactiviteiten hebben deelgenomen . Hiervan ging echter slechts iets meer dan de helft (ongeveer 6 miljoen) verder dan het deelnemen aan episodische bijeenkomsten. Het gaat echter om een flink aantal vrijwilligers, die doorgaans een deel van hun vrije tijd op een identificerende manier aan één organisatie wijden.
Vooral sinds het begin van de jaren negentig is de groei van het aantal non-profit instellingen sterk, terwijl de groei van het aantal vrijwilligers beperkter is gebleven. De crisis van het fordisme (al aangekondigd in het midden van de jaren zestig maar nog niet helemaal voorbij) en van de traditionele verzorgingsstaat heeft enorme ruimte voor actie geopend voor de derde sector , die in het begin van de jaren negentig probeerde het Italiaanse panorama te betreden als een politieke onderwerp niet-partij, terwijl de politieke partijen een seizoen van delegitimering doormaakten, ook als gevolg van tangentopoli . In de nasleep van het substantiële mislukken van de politieke interventie in de strikte zin van de verenigingswereld ontstond eind 1993het Third Sector Forum , informele coördinatie van verenigingen, sociale coöperaties en vrijwilligersorganisaties. In juni 1997 werd het Forum formeel opgericht, waarbij kleine organisaties bij wet werden uitgesloten en de toetreding van meer traditionele, gestructureerde organisaties met een groter budget werd bevorderd. Hoewel het Forum meer dan 100 organisaties vertegenwoordigt, lijkt het de laatste jaren een fase van minder vitaliteit door te maken. Ondanks de noodzaak om de activiteit van een nogal versnipperde wereld van vrijwilligerswerk te coördineren (belangrijk zijn de Dienstencentra voor Vrijwilligerswerk op regionale en soms provinciale basis en FIVOL), de instellingen die filantropie en het promoten van vrijwilligerswerk als hoofdactiviteit hebben, zijn slechts 0,6% van het totaal en kunnen slechts rekenen op 10% van de werknemers.
Bescherming van rechten en vrede
De organisaties die zich voornamelijk bezighouden met de bescherming van rechten zijn rond de 6500, wat overeenkomt met ongeveer 3% van het totaal. (Bron ISTAT voor het jaar 2003). De activiteit wordt voornamelijk (ongeveer 80%) uitgevoerd door vrijwilligers, ook al heeft het een goede 20% van de medewerkers. Een van de meest gezaghebbende en diepgewortelde organisaties die strijden voor de bescherming van mensenrechten over de hele wereld is Amnesty International . Onafhankelijk van een politieke groepering of religieuze denominatie, werd het in 1961 in Engeland geboren en won het de Nobelprijs voor de Vrede in 1977. Het is aanwezig in Italië sinds 1975 en rekent op de steun van 80.000 leden.
Italiaans pacifisme heeft een lange traditie (na de Tweede Wereldoorlog moeten we de Partizanen van de Vrede gedenken die 10 miljoen handtekeningen verzamelden voor nucleaire ontwapening en de Geweldloze Beweging voor Vrede, geanimeerd door Aldo Capitini ) en een grote greep onder de burgers, getuige de grote demonstratie van 15 februari 2003 in Rome tegen de oorlog in Irak. Er zijn tal van organisaties die werken aan de verspreiding van een pacifistische cultuur, met een seculiere of katholieke oriëntatie, zoals Pax Christi: internationale beweging aanwezig in Italië sinds 1954, in 1983 ontving Pax Christi Internazionale de UNESCO-prijs voor vredeseducatie. Pacifisme wordt ook nagestreefd door Civicrazia, een coalitie van onderdanen en verenigingen.
Opmerking
- ^ non-profit in de Treccani Encyclopedia , op treccani.it . Ontvangen op 9 april 2021 .
- ^ of ze nu in de vorm van goederen of diensten zijn
- ^ Marcon (2002) .
- ^ Wet 49/1987 .
- ^ Wet 266/1991 .
- ^ L.381/1991 .
- ^ Wet 461/1998 .
- ^ L.383/2000 .
- ^ Stichtingen, van Barilla tot Prada tot Enel particuliere filantropie is 40 miljard waard , in Repubblica.it , 13 juli 2015. Ontvangen 28 oktober 2016 .
- ^ IRCCS Gearchiveerd op 9 december 2006 op het internetarchief .
Bibliografie
- Giuseppe Bardone, De waardigheid van de menselijke persoon en de wetten op vrijwilligerswerk , Italiaanse wetenschappelijke edities, 2012, ISBN 978-88-495-2136-8 , OCLC 868308152 .
- Carmina Roberto, Amateursportorganisaties , Wolters Kluwer, 2017, ISBN 978-88-13-36244-7 , OCLC 1015999948 .
- Furlanetto Valentina, De industrie van liefdadigheid: [het verborgen gezicht van liefdadigheid van niet-gepubliceerde verhalen en getuigenissen] , Chiarelettere, 2013, ISBN 978-88-6190-251-0 , OCLC 883953443 .
- Giulio Marcon, De dubbelzinnigheden van humanitaire hulp: een kritisch onderzoek naar de derde sector , Feltrinelli, 2002, ISBN 88-07-71007-2 , OCLC 801312152 .
- Giovanni Moro, Against non-profit, of hoe een reductieve theorie verwarrende informatie produceert, de publieke opinie bedriegt en twijfelachtig gedrag bevordert ten nadele van degenen die worden beloond , Laterza, 2014, ISBN 978-88-581-0994-6 , OCLC 897976503 .
- Wet 26 februari 1987, n. 49 , over het onderwerp " Nieuwe regelgeving voor de samenwerking van Italië met ontwikkelingslanden " .
- Wet 11 augustus 1991, n. 266 , betreffende de " Kaderwet inzake vrijwilligerswerk " .
- Wet 8 november 1991, n. 381 , over het onderwerp " Discipline van sociale coöperaties. "
- Wet 23 december 1998, n. 461 , met als onderwerp " Delegatie aan de regering voor de reorganisatie van de burgerlijke en fiscale discipline van de overdragende entiteiten, bedoeld in artikel 11, eerste lid, van wetsdecreet van 20 november 1990, nr. 356, en van de fiscale discipline van de herstructurering van de bankactiviteiten. "
Gerelateerde items
- Vereniging voor sociale promotie
- vijf per duizend
- Nationale Raad van Universitaire Studenten
- Crisis in kaart brengen
- Italiaanse instanties en organisaties met liefdadigheidsdoeleinden
- Fondsenwerving
- Sociale onderneming
- Niet-gouvernementele organisatie (NGO)
- Non-profit organisatie van maatschappelijk nut (ONLUS)
- rechtspersoon
- Solidariteit
- Microsamenwerking
Externe links
- non-profit , op Treccani.it - Online Encyclopedias , Instituut van de Italiaanse Encyclopedie .
- ( EN ) Non-profitorganisatie , in Encyclopedia Britannica , Encyclopædia Britannica, Inc.
- ( EN ) Werken met betrekking tot non-profitorganisaties , op Open Library , Internet Archive .
- Gids voor de non-profit van de Revenue Agency (pdf-document) van 2004
- Wet 383 van 2000. Verenigingen voor sociale promotie , op parlamento.it .
- wet 49 van 1987. NGO , op edscuola.it .
- Wet 266 van 1991. Vrijwilligersverenigingen , op edscuola.it .
- wet 381 van 1991. Sociale coöperaties , op handylex.org .
- Wet 118 van 2005 , op parlamento.it .
- wetsbesluit 155 van 2006 , op camera.it .
- Tweejaarlijks rapport over vrijwilligerswerk 2005 - Istat-document ( PDF ), op welzijn.gov.it (gearchiveerd van de originele url op 9 oktober 2006) .
- Gids voor hervorming van de derde sector , op italianonprofit.it
| Autoriteit controle | Thesaurus BNCF 2132 LCCN ( EN ) sh85032985 GND ( DE ) 4293729-2 BNF ( FR ) cb119498393 ( data ) J9U ( EN , HE ) 987007565368705171 ( thema ) NDL ( EN , JA ) 00577640 |
|---|
All Rights Reserved © 2022