Internationaal Olympisch Comite

Het ondubbelzinnig maken - "IOC" verwijst hier. Als u op zoek bent naar andere betekenissen, zie CIO (het ondubbelzinnig maken) .

Het ondubbelzinnig maken - "Olympisch Comité" verwijst hier. Als u op zoek bent naar de nationale gewrichten, zie Nationaal Olympisch Comité .

Comité International Olympic
Fundering	1894
Jurisdictie	Wereld
aangesloten federaties	105 actieve leden, 32 ereleden
site	Lausanne
President	Thomas Bach
Motto	Citius, altius, fortius - Communiter ("Sneller, hoger, sterker - Samen") [1]
Officiële site	olympics.com/ioc
Gegevens bewerken op Wikidata  · Handmatig

Het Internationaal Olympisch Comité , ook bekend als het IOC (van de initialen van de oorspronkelijke Franse naam : Comité International Olympique ), is een niet-gouvernementele organisatie opgericht door Pierre de Coubertin in 1894 om de oude Griekse Olympische Spelen te doen herleven door middel van een vier jaar durende sportevenement waar atleten uit alle landen tegen elkaar konden strijden. Sinds 2013 wordt het voorgezeten door de Duitser Thomas Bach . ^[2] Het is 's werelds grootste sportorganisatie.

Geschiedenis

Het IOC werd opgericht op 23 juni 1894 in Parijs , met als taak het organiseren van de eerste Olympische Spelen van de moderne tijd . Het voorzitterschap werd toevertrouwd aan de Griek Dīmītrios Vikelas . De oprichting van het IOC was de slotakte van een congres aan de Sorbonne University , waarin De Coubertin zijn idee aan het publiek had gepresenteerd om sport in te zetten als middel om vrede en begrip tussen volkeren te bevorderen. Hij stelde voor om de Olympische Spelen opnieuw te organiseren, zoals in het oude Griekenland, waar jonge mensen van over de hele wereld konden strijden in eerlijke sportwedstrijden in plaats van oorlog. Het congres nam het voorstel van De Coubertin enthousiast aan en stelde vast dat de 1e Olympiademodern zou plaatsvinden in 1896 in Athene , Griekenland , het oude huis van de Spelen.

Op 20 oktober 2009 kreeg hij de status van waarnemer bij de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties .

Oorspronkelijke leden van het Internationaal Olympisch Comité

Lid	Land	Van de	Naar de	Opmerking
Mario Lucchesi-Palli	Italië	1894	1894
Dīmītrios Vikelas	Griekenland	1894	1897	voorzitter (1894-1896)
Arthur Russell, 2de Baron van Ampthill	Verenigd Koninkrijk	1894	1898
Alexei de Butowski	Russische Rijk	1894	1900
Leonard A. Manchet	Australië	1894	1905
Charles Herbert	Verenigd Koninkrijk	1894	1906
Jose Zubiaur	Argentinië	1894	1907
Ferenc Kemeny	Oostenrijks-Hongaarse rijk	1894	1907
Ernest Callot	Frankrijk	1894	1913	Penningmeester (1894-1895)
Victor Balck	Zweden	1894	1921
William Milligan Sloane	Verenigde Staten van Amerika	1894	1924
Baron Pierre de Coubertin	Frankrijk	1894	1925	Secretaris-generaal (1894-1896), voorzitter (1896-1925)
Jiří Guth-Jarkovský	Tsjecho-Slowakije	1894	1943

Internationale federaties erkend door het IOC

Er zijn 73 federaties erkend door het IOC, ^[3] als volgt verdeeld over de verschillende instanties:

• ASOIF : 29 federaties voor de officiële sporten van de Olympische Zomerspelen
• AIOWF : 7 federaties voor de officiële sporten van de Olympische Winterspelen
• ARISF : 35 federaties voor de officiële sporten van de Wereldspelen (alle leden ook van de IWGA ) en van andere sporten die het Olympisch programma willen opnemen of hebben verlaten.
• GAISF : 1 ( FIA )

De bovengenoemde 67 internationale federaties zijn allemaal ook lid van de GAISF samen met de andere federaties in afwachting van erkenning.

Beschrijving

Het IOC is momenteel gevestigd in Lausanne , Zwitserland , en 205 nationale Olympische comités zijn lid. Het bestaat uit 99 leden die minstens één keer per jaar bijeenkomen. Het Comité kiest zijn leden via coöptatie en kiest een voorzitter, die 8 jaar in functie blijft. Haar belangrijkste taak is het toezicht houden op de organisatie van de Olympische Spelen. Het ontvangt de nominaties voor de organisatie van de Olympische Zomer- en Winterspelen en gaat door met stemmen van zijn leden over tot de opdracht. Het IOC coördineert de Nationale Olympische Comités en andere gerelateerde organisaties, die samen de Olympische Beweging vormen .

De Olympische symbolen , de vijf cirkels , de Olympische vlag , het Olympische motto , het Olympische credo en het Olympische volkslied behoren tot het IOC. De activiteit van het IOC wordt gefinancierd uit de opbrengst van de radio- en televisierechten op de Olympische Spelen (de meest bekeken uitzendingen ter wereld, sinds 2008 beheerd door haar dochteronderneming Olympic Broadcasting Services ), door sponsorovereenkomsten met grote multinationals en door exploitatierechten. van Olympische logo's. Minder dan 10% van de ontvangen middelen is bestemd voor het in stand houden van de bestuurlijke en organisatorische structuur.

Uitvoerende Raad

Rol	Voornaam	Nationaliteit
President	Thomas Bach	Duitsland
Vice presidenten	Ng Ser Miang	Singapore
	Anita DeFrantz	Verenigde Staten
	John Coates	Australië
	Zaiqing Yu	China
Algemeen directeur	Christophe De Kepper	België
uitvoerende leden	Robin E. Mitchell	Fiji
	Nicole Hoevertsz	Aruba
	Denis Oswald	Zwitsers
	Nenad Lalovic	Servië
	Kirsty Coventry	Zimbabwe
	Ivo Ferriani	Italië
	Faisal bin al-Husayn	Jordanië
	Nawal El Moutawakel	Marokko
	Mikaela Cojuangco Jaworski	Filippijnen
	Gerardo Werthein	Argentinië

Commissies

Dit item of deze sectie moet zo snel mogelijk worden herzien en bijgewerkt . Commentaar : Tabel met aanduiding van de voorzitters van de commissies bijgewerkt tot 2014. Het blijkt namelijk dat dit item verouderde en/of verouderde informatie bevat. Als je kunt, help het dan bij te werken.

Commissie	President	Nationaliteit
IOC Atletencommissie	Claudia Bokel	Duitsland
IOC Atleten Entourage Commissie	Sergey Bubka	Oekraïne
IOC Auditcomité	Pierre-Olivier Beckers-Vieujant	België
IOC Communicatie Commissie	Camiel Eurlings	Nederland
IOC Coördinatie Commissie	Alexander Zhukov	Rusland
IOC Cultuur en Olympisch Erfgoed Commissie	Wu Ching-kuo	Chinees Taipei
IOC Ethische Commissie	Youssoupha Ndiaye	Senegal
IOC Evaluatie Commissie	Frankie Fredericks	Namibië
IOC Financiële Commissie	Ng Ser Miang	Singapore
IOC Leden Verkiezingscommissie	Anna, koninklijke prinses	Verenigd Koninkrijk
IOC Juridische Zaken Commissie	John D. Coates	Australië
IOC Marketing Commissie	Tsunekazu Takeda	Japan
IOC Medische en Wetenschappelijke Commissie	Uğur Erdener	Kalkoen
IOC Olympische Onderwijscommissie	Philip Craven	Verenigd Koninkrijk
IOC Olympisch Programma Commissie	Franco Carraro	Italië
IOC Olympische Solidariteitscommissie	Ahmed Al-Fahad Al-Ahmed Al-Sabah	Koeweit
IOC Sustainability and Legacy Commission	Albert II van Monaco	Monnik
IOC Women in Sport Commissie	Lydia Nsekera	Burundi

voorzitters

Sandro Pertini op de 85e zitting van het IOC, in 1982

De voorzitter van het IOC is de hoogste autoriteit in de organisatie en heeft de leiding over alle activiteiten van het IOC. Sinds de oprichting heeft het IOC negen presidenten gehad:

Voornaam	Dorp	voorzitterschap
Dīmītrios Vikelas	Griekenland	1894 - 1896
Pierre de Coubertin	Frankrijk	1896 - 1925
Henri de Baillet-Latour	België	1925 - 1942
Sigfrid Edström	Zweden	1946 - 1952
Avery Brundage	Verenigde Staten	1952 - 1972
Michael Morris Killanin	Ierland	1972 - 1980
Juan Antonio Samaranch	Spanje	1980 - 2001
Jacques Rogge	België	2001 - 2013
Thomas Bach	Duitsland	2013 - in functie

Een van de meest invloedrijke voorzitters van het IOC was Juan Antonio Samaranch . Onder zijn twintigjarige voorzitterschap zijn de Olympische Spelen uitgegroeid tot het grootste planetaire evenement. Tijdens het Samaranch-tijdperk stelde het IOC de Spelen geleidelijk open voor sponsors, de media en professionele atleten. In dit opzicht was er geen gebrek aan kritiek en schandalen.

missies

De missie van het IOC is om het Olympisme over de hele wereld te promoten en de Olympische Beweging te leiden. De rol van de CIO is:

1. De bevordering van ethiek in de sport aanmoedigen en ondersteunen, evenals de opvoeding van jongeren met sport en zich inspannen om ervoor te zorgen dat eerlijk spel de overhand heeft en geweld in de sport wordt verboden
2. De organisatie, ontwikkeling en coördinatie van sport en sportcompetities aanmoedigen en ondersteunen
3. Zorgen voor de regelmatige viering van de Olympische Spelen
4. Samenwerken met openbare of particuliere organisaties en autoriteiten om sport te ontwikkelen om sportlocaties te creëren en daar vrede te bevorderen
5. Onderneem actie om de eenheid te versterken en de onafhankelijkheid van de Olympische beweging te beschermen
6. Optreden tegen elke vorm van discriminatie met betrekking tot de Olympische beweging
7. Stimuleer en steun de promotie van vrouwensport op alle niveaus en in alle structuren met het oog op het gelijkheidsbeginsel
8. Dopingbestrijding in de sport
9. Stimuleer en ontwikkel maatregelen die de gezondheid van de atleet beschermen
10. Verzet u tegen elk politiek en commercieel misbruik van atleten en sport
11. De inspanningen van sportorganisaties en overheden aanmoedigen en ondersteunen om atleten een sociale en professionele toekomst te bieden
12. De ontwikkeling van sport voor iedereen aanmoedigen en ondersteunen
13. Aanmoedigen en ondersteunen van ecologisch duurzaam gedrag, duurzame ontwikkeling van sport bevorderen en eisen dat de Olympische Spelen dienovereenkomstig worden georganiseerd
14. Positieve rapporten over de Olympische Spelen van gaststeden en gastlanden promoten
15. Stimuleer en steun initiatieven die cultuur en educatie bij sport betrekken
16. Aanmoedigen en ondersteunen van activiteiten voor de International Olympic Academy (IOA) en andere instellingen die zich bezighouden met Olympisch onderwijs.

Leden

Een groot deel van zijn bestaan ​​werd het IOC gecontroleerd door leden die waren gecoöpteerd, d.w.z. geselecteerd uit reeds gekozen leden. De landen die de Spelen hadden georganiseerd, hadden recht op twee leden, de andere één of geen. Toen ze eenmaal de vergadering binnengingen, werden ze niet de vertegenwoordigers van hun eigen natie in het IOC, maar integendeel, leden van het IOC in hun respectievelijke natie.

Lange tijd werden leden van koninklijke staten door coöptatie gekozen, zoals prins Albert van Monaco, omdat ze ex-atleten hadden. In de afgelopen tien jaar is de samenstelling van het IOC echter geëvolueerd om de sportwereld beter te vertegenwoordigen. Ledenposten werden specifiek toegewezen aan atleten, leiders van internationale federaties en hoofden van nationale Olympische Comités.

Het totale aantal leden mag de 115 niet overschrijden. Elk lid wordt gekozen voor acht jaar met mogelijke herverkiezing.

1. Een meerderheid van leden van wie het lidmaatschap niet gekoppeld is aan specifieke functies of ambten; hun totaal mag niet hoger zijn dan 70 en niet meer dan één per land;
2. Actieve atleten, tot 15 jaar, voor acht jaar gekozen door hun leeftijdsgenoten tijdens de Olympische Spelen;
3. Presidenten of personen die uitvoerende macht hebben binnen internationale federaties, hun verenigingen of andere organisaties erkend door het IOC, voor een totaal van maximaal 15;
4. Presidenten of personen met uitvoerende macht of dominante positie in nationale Olympische comités, voor een totaal van maximaal 15; er mag niet meer dan één lid per land zijn.

Het lidmaatschap van de IOC-vergadering eindigt in deze gevallen:

1. Opzegging: te allen tijde mogelijk met schriftelijke verklaring aan de voorzitter
2. Niet herverkiezing
3. Leeftijdsgrens: aan het einde van het kalenderjaar waarin het lid 80 jaar wordt
4. Het niet deelnemen aan sessies of actief deelnemen aan het werk van het IOC gedurende twee opeenvolgende jaren
5. Overdracht van woonplaats of voornaamste belangencentrum naar een ander land dan dat op het moment van de verkiezing
6. Verkozen lid als actieve atleet die ophoudt lid te zijn van de IOC Athletes Commission
7. Presidenten en personen die een prominente of uitvoerende rol bekleden in nationale of continentale Olympische comités, federaties, verenigingen of andere organisaties die door het IOC zijn erkend, houden op lid te zijn zodra zij de functie die zij ten tijde van de verkiezing vervulden niet meer uitoefenen
8. Uitzetting: deze kan plaatsvinden bij beslissing van de zitting wegens wangedrag van het lid.

Organisatie

De IOC-sessie

De Sessie is de algemene vergadering van de leden van het IOC, die eenmaal per jaar wordt gehouden; de stemming is nominaal. De zitting is het hoogste besluitvormende orgaan van de commissie en is verantwoordelijk voor de uiteindelijke keuzes.

Een buitengewone zitting kan worden bijeengeroepen op verzoek van de voorzitter of van ten minste een derde van de leden.

De bevoegdheden van de vergadering zijn onder meer:

• Het Olympisch Handvest goedkeuren of wijzigen ;
• Kiezen van de leden van het IOC, de erevoorzitter en de ereleden;
• Kiezen van de voorzitter, ondervoorzitters en alle andere leden van het uitvoerend comité;
• Kies de stad om de Spelen te organiseren.

Het uitvoerend comité

Het uitvoerend comité van het IOC bestaat uit de president, vier vice-presidenten en tien andere leden. Alle leden van het comité worden door de vergadering bij geheime stemming bij meerderheid gekozen. Het uitvoerend comité neemt de algemene verantwoordelijkheid op zich voor het bestuur van het IOC en het beheer van zijn zaken.

De IOC-sessie kiest, bij geheime stemming, uit zijn leden de IOC-voorzitter voor een termijn van acht jaar, die eenmaal met vier jaar kan worden verlengd. De huidige president is Thomas Bach , die in 2021 voor nog eens vier jaar werd herkozen, nadat hij in 2013 voor zijn eerste presidentstermijn was gekozen . De president vertegenwoordigt het IOC bij officiële gelegenheden en leidt al zijn activiteiten. Voormalig president Juan Antonio Samaranch werd verkozen tot "erevoorzitter voor het leven". Hij stierf in Barcelona op 21 april 2010.

gecontroleerde organisaties

• Olympic Foundation (Lausanne, Zwitserland)
  • IOC Television and Marketing Services SA (Lausanne, Zwitserland)
    • Het Olympisch Partnerprogramma (Lausanne, Zwitserland)
  • Olympic Broadcasting Services SA (Lausanne, Zwitserland)
    • Olympic Broadcasting Services SL ( Madrid , Spanje )
  • Olympic Channel Services SA (Lausanne, Zwitserland)
    • Olympic Channel Services SL (Madrid, Spanje)
• Olympische Stichting voor Cultuur en Erfgoed (Lausanne, Zwitserland)
  • IOC Erfgoedbeheer
  • Olympisch Studiecentrum
  • Olympisch museum
  • Internationale programma's voor kunst, cultuur en onderwijs
• Olympische solidariteit (Lausanne, Zwitserland)

onderscheidingen

Naast de Olympische medailles voor atleten kent het IOC nog andere onderscheidingen toe:

• de IOC President's Trophy is de belangrijkste sportprijs en wordt toegekend aan atleten die hebben uitgeblonken in hun sport met een buitengewone carrière en met een gedenkwaardige impact op hun discipline;
• de Pierre de Coubertin-medaille wordt uitgereikt aan atleten die tijdens de Olympische Spelen blijk hebben gegeven van een grote sportieve geest;
• de Olympische Beker wordt toegekend aan instellingen of verenigingen voor verdienste en integriteit bij de actieve ontwikkeling van de Olympische Beweging;
• de Olympische Orde wordt toegeschreven aan individuen omdat ze zich bijzonder hebben onderscheiden in hun bijdrage aan de Olympische Beweging.

De officiële films van de Olympische Spelen

In mei 2000 maakte het IOC bekend dat het de rechten had verworven voor meer dan 20.000 uur aan videomateriaal dat tussen Londen 1908 en Nagano 1998 over de Olympische Spelen was gemaakt . Het Comité bracht ook het nieuws over de activering van een officiële website [ ^4] en de aankoop van de rechten op de vorige officiële films van de Spelen, van Olympia uit 1936 tot de films van Bud Greenspan ^[5] , en dus de collectie bevat de volgende films:

• Amateurfilms van de Spelen van Berlijn in 1936 ;
• De officiële Melbourne-film 1956 ;
• De officiële film van Mexico 1968 ;
• De officiële film van München uit 1972 ( Visions of Eight );
• de films van Bud Greenspan over de Olympische Spelen van 1984 , 1988, 1992 en 1996;
• De complete collectie van Pathé journaalarchieven .

Sponsor

• Cokes
• Atos
• Bridgestone
• Dow Chemical Company
• General Electric
• Omega SA (voorheen The Swatch Group , het moederbedrijf)
• Panasonic
• Procter & Gamble
• Samsung
• Toyota
• Visa Inc.
• Airbnb

Opmerking

Gerelateerde items

• Vereniging van Olympische Zomerfederaties (ASOIF)
• Vereniging van Internationale Olympische Wintersportfederaties (AIOWF)
• Vereniging van de IOC erkende internationale sportfederaties (ARISF)
• Olympische omroepdiensten
• Olympisch kanaal
• Olympisch museum van Lausanne
• Officiële films van de Olympische Spelen
• Internationaal Paralympisch Comité
• Global Association of International Sports Federations (GAISF)
• Verdrag van Nairobi
• Sportieve nationaliteit

Andere projecten

• Wikimedia Commons bevat afbeeldingen of andere bestanden van het Internationaal Olympisch Comité

Externe links

• ( MUL ) Officiële site , op olympics.com .
• ( MUL ) Officiële blog , op olympics.com .
• Internationaal Olympisch Comité (kanaal), op YouTube .
• CIO , in Dictionary of History , Instituut voor de Italiaanse Encyclopedie , 2010.
• ( IT ,  DE ,  FR ) Internationaal Olympisch Comité , op hls-dhs-dss.ch , Historisch Woordenboek van Zwitserland .
• ( EN ) Internationaal Olympisch Comité , in Encyclopedia Britannica , Encyclopædia Britannica, Inc.
• Olympic Television Archive Bureau , op otab.com .
• ( EN ) Olympische film inzending op de NationMaster.com Encyclopedia - De volledige lijst van de officiële films van de Olympische Zomer- en Winterspelen

Olympische Spelen
Olympische Spelen  · Internationaal Olympisch Comité  · Olympisch Handvest  · Olympische symbolen  · Paralympische Spelen  · Internationale Dag van de Sport voor Ontwikkeling en Vrede  · Nominaties
Olympische Zomerspelen	Athene 1896 Parijs 1900  Saint Louis 1904  Athene  1906 1 Londen 1908  Stockholm  1912 Berlijn 1916  2 Antwerpen  1920 Parijs 1924  Amsterdam  1928 Los  Angeles 1932  Berlijn 1936  Tokio / Helsinki  1940 3  Londen 1944 3 Londen 1948  Helsinki 1952  Melbourne 1956 Rome 1960  Tokio  1964 Mexico  Stad 1968  München 1972  Montreal 1976  Moskou 1980  Los Angeles 1984  Seoel 1988  Barcelona 1992  Atlanta 1996  Sydney 2000  Athene 2004  Peking 2008  Londen 2012  Rio de Janeiro 2016 Tokyo 2020  4 Gepland : Parijs 2024 ( selectie ) Los Angeles  2028 ( selectie ) Brisbane  2032 ( selectie )
Olympische Winterspelen	Chamonix-Mont-Blanc 1924  Sankt Moritz 1928 Lake Placid 1932  Garmisch  - Partenkirchen 1936  Sapporo / Sankt Moritz / Garmisch-Partenkirchen 1940 3  Cortina d'Ampezzo 1944 3  Sankt Moritz 1948  Oslo 1952  Cortina d'Ampezzo 1956  Squaw Valley 1960  Innsbruck 1964  Grenoble 1968  Sapporo 1972  Innsbruck 1976 Lake Placid  1980  Sarajevo 1984  Calgary 1988  Albertville 1992  Lillehammer 1994  Nagano 1998  Salt Lake City 2002  Turijn 2006  Vancouver 2010  Soči 2014  Pyeongchang 2018 Peking 2022  Gepland : Milaan-Cortina d'Ampezzo 2026 ( selectie )
Olympische Jeugdspelen	Zomer : Singapore 2010  Nanjing 2014  Buenos Aires 2018 Gepland: Dakar 2026 Winter : Innsbruck 2012  Lillehammer 2016 Lausanne 2020  Gepland : Gangwon 2024
1 Tussentijdse Olympische Spelen, niet erkend door het IOC  · 2 Geannuleerd vanwege WO  I · 3 Geannuleerd vanwege WO II  · 4 Uitgesteld naar 2021 vanwege COVID-19 pandemie

Portaal Olympische Spelen : toegang tot Wikipedia-items over Olympische Spelen